توضیحات
طبق تعاریف رایج، اتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی_عصبی است که درک فرد از جهان اطراف و ارتباطش با دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلابه اتیسم در ارتباطات، تعاملات اجتماعی و قوه تخیل دچار اختلال و درخودماندگی هستند. ازآنجاکه ارتباط با کودکان اوتیستیک، برای درمانگران مشکل است زیرا زبان دریافتی و بیانی و همچنین مکانیزم های بنیادی، ارتباطی از بدو تولد دچار نارسایی است، بنابراین بهترین راه برای برقراری ارتباط با کودکان اتیستیک استفاده از روش‌های غیرکلامی ارتباط است. برقراری پیوندهای اجتماعی برای این کودکان بسیار دشوار است، استفاده از حیوانات ممکن است روش مؤثری برای درمان این دسته از کودکان باشد. نظریه مبنی بر استفاده از حیوان نشان داده است که می‌تواند راه مؤثری برای درمان کودکان مبتلا به اختلالات شدید رشد باشد.
